-
1 mrugać
глаг.• дрожать• мерцать• мигать• мигнуть• моргать• подмигивать• сверкать* * *mrug|aćнесов. моргать; мигать;\mrugać na kogoś (do kogoś) подмигивать кому-л.;lampa \mrugaćа лампа моргает; gwiazdy \mrugaćają звёзды мигают (мерцают)
* * *несов.морга́ть; мига́тьmrugać na kogoś (do kogoś) — подми́гивать кому́-л.
lampa mruga — ла́мпа морга́ет
gwiazdy mrugają — звёзды мига́ют (мерца́ют)
-
2 mrugać
(o gwiazdach, światłach) to twinkle, to winkmrugać światłami — MOT to flash one's headlights
* * *ipf.mrugnąć pf. -ij1. ( o oku) blink, nictate, nictitate; mrugać (okiem) wink ( do kogoś at sb); nawet nie mrugnąć (okiem) not bat an eye l. eyelid, not flicker an eyelid; (= nie okazać zdziwienia) not turn a hair.2. (o gwiazdach, świetle) twinkle, wink.3. + Ins. (= włączać i wyłączać) flash; mrugać światłami mot. flash one's headlights l. brights.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mrugać
-
3 mrugać
-
4 filuternie
adv. [zachowywać się, śmiać się] playfully, light-heartedly- mrugać do kogoś filuternie to wink playfully at sb- patrzeć na kogoś filuternie to look playfully at sb* * *adv.1. (= zalotnie) playfully.2. (= swawolnie) rascally.3. (= przebiegle, sprytnie) slyly, cunningly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > filuternie
-
5 zublinzeln
-
6 zuzwinkern
См. также в других словарях:
mrugać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, mrugaćam, mrugaća, mrugaćają {{/stl 8}}– mrugnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mrugaćnę, mrugaćnie, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybko zamykać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mrugać — ndk I, mrugaćam, mrugaćasz, mrugaćają, mrugaćaj, mrugaćał mrugnąć dk Va, mrugaćnę, mrugaćniesz, mrugaćnij, mrugaćnął, mrugaćnęła, mrugaćnęli, mrugaćnąwszy 1. «poruszać szybko powiekami» Mrugać powiekami, oczami. Mrugnął do kogoś porozumiewawczo.… … Słownik języka polskiego
puszczać do kogoś oko — Mrugać do kogoś uwodzicielsko Eng. To wink at someone seductively … Słownik Polskiego slangu
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść … Słownik języka polskiego
